در ایام اخیر، هلند تصمیم مهمی گرفت و اسرائیل را در فهرست کشورهایی قرار داد که تهدیدی برای امنیت ملی این کشور به شمار می‌روند. این تصمیم در گزارش «ارزیابی تهدیدات بازیگران دولتی» که توسط هماهنگ‌کننده ملی امنیت و مبارزه با تروریسم هلند (NCTV) منتشر شد، اعلام گردید. هلند با اشاره به ادعاهای مربوط به کمپین‌های ارائه اطلاعات غلط اسرائیل و فشار بر نهادهای حقوقی بین‌المللی، گامی برداشت که پیامدهای مهمی برای سیاست خارجی اروپا، روابط دیپلماتیک و درگیری اسرائیل و فلسطین دارد. در بحبوحه بحران انسانی رو به وخامت در غزه، که بر اساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) از اکتبر 2023 تاکنون بیش از 54,000 فلسطینی کشته شده‌اند، این تصمیم نشان‌دهنده تغییر در احساسات جهانی است و می‌تواند پویایی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را تغییر دهد .
تصمیم هلند برای انجام این کار می‌تواند زمینه ساز توجه‌های بیشتر در بین کشورهای جهان و به طور خاص بین اروپاییان برای توجه بیشتر به مسئله فلسطین باشد. هرچند علت کار هلند بر اساس گزارش NCTV به طور خاص به تلاش‌های رژیم اسرائیل برای دستکاری افکار عمومی هلند از طریق ارائه اطلاعات غلط اشاره دارد، مانند انتشار اسنادی حاوی اطلاعات شخصی شهروندان هلندی در جریان تنش‌های مربوط به حامیان تیم مکابی تل‌آویو در آمستردام که به درگیری و تنش انجامید . اما در اصل موضوع تغییر چندانی ایجاد نشده است و زمینه‌های افزایش حساسیت نسبت به اقدامات رؤیم اسرائیل در سطح جهانی بیشتر شده است.
قرار دادن اسرائیل در لیست تهدیدات امنیت ملی از سوی هلند، می‌تواند آغازگر یک تغییر بنیادین در رویکرد اروپا نسبت به رفتارهای اطلاعاتی، امنیتی و نفوذ سیاسی اسرائیل باشد. تا پیش از این، حتی کشورهایی که از سیاست‌های تندروانه اسرائیل در قبال فلسطین و سازمان‌های بین‌المللی انتقاد داشتند، به ندرت حاضر بودند تل‌آویو را رسماً به‌عنوان تهدید امنیتی معرفی کنند. اما اقدام هلند یک الگوی قابل اقتباس برای کشورهایی چون ایرلند، نروژ، اسپانیا و حتی فرانسه محسوب می‌شود. این کشورها ممکن است از فرصت به‌دست‌آمده استفاده کنند و سیاست‌های امنیتی خود را بر مبنای واقعیات جدید و نه اتحادهای سنتی تنظیم نمایند.
علاوه بر آن، نگرانی‌های هلند در مورد فشار اسرائیل بر دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) که در لاهه مستقر است، نشان‌دهنده حمایت قوی از نهادهای حقوقی بین‌المللی است. گزارش NCTV به تهدیدات اسرائیل و آمریکا علیه ICC اشاره دارد، که در حال بررسی اتهامات جنایات جنگی در درگیری اسرائیل و فلسطین است . این موضع می‌تواند اعتبار ICC را افزایش دهد و دیگر کشورها را تشویق کند تا از تلاش‌های آن حمایت کنند. در واقع این اقدام هلند یک پیام واضح و قوی است که اروپا حاضر نیست به هر قیمتی از ارزش‌های حقوق بین‌الملل کوتاه بیاید و به دنبال اجرای عدالت است.
همین‌طور چنین اقدامی بدون شک معادلات منطقه‌ای و جهانی را دستخوش تحول خواهد کرد . رژیم اسرائیل ممکن است در مواجهه با فشارها، مواضع تندتر و بسته‌تری اتخاذ کند و از سوی دیگر، شکاف بین آن و برخی متحدان غربی‌اش مانند هلند و شاید حتی فرانسه، عمیق‌تر شود. در مقابل، جنبش‌های حامی فلسطین و کشورهای محور مقاومت می‌توانند این تصمیم را به‌عنوان نشانه‌ای از فروپاشی اجماع غربی در حمایت کورکورانه از اسرائیل تلقی کنند. همچنین، این تحول می‌تواند زمینه‌ساز تصویب قطعنامه‌های جدید در سازمان ملل یا بازنگری در قراردادهای تسلیحاتی و امنیتی با تل‌آویو شود.
زمانی که یک کشور اروپایی تاثیرگذار و عضو ناتو، رسماً رژیم اسرائیل را تهدید امنیتی معرفی می‌کند، این پیام نه تنها متوجه دولت‌ها، بلکه متوجه بازیگران غیردولتی و گروه‌های مقاومت نیز هست. گروه‌هایی که سال‌ها تلاش کرده‌اند جهان را نسبت به جنایات رژیم اسرائیل آگاه کنند، اکنون پشتوانه‌ای از یک اقدام دولتی دارند. این می‌تواند به افزایش مشروعیت بین‌المللی آنان، رشد حمایت‌های مردمی و افزایش نفوذ رسانه‌ای‌شان منجر شود. از سوی دیگر، جنبش‌های مدنی در اروپا نیز ممکن است با تکیه بر این گزارش، کارزارهای تحریمی یا حقوق بشری خود علیه اسرائیل را گسترش دهند.
اگر کشورهای اروپایی، سال‌ها پیش و پیش از آنکه بحران انسانی در غزه به سطح کنونی برسد، چنین مواضع قاطع و مستقلی اتخاذ می‌کردند، شاید امروز شاهد این حجم از کشتار، آوارگی و نقض حقوق بشر نبودیم. سکوت طولانی و وابستگی به منافع سیاسی، زمینه‌ساز تشدید بحران شد. اقدام هلند را می‌توان اعترافی دیرهنگام به اشتباه گذشته غرب در چشم‌پوشی از رفتارهای اسرائیل دانست . اگر عدالت، نه سیاست، مبنای تصمیم‌گیری‌ها بود، شاید بسیاری از فجایع قابل اجتناب بود. اکنون، با توجه به تغییر رویکرد هلند، فرصت مناسبی برای بازنگری در سیاست‌های گذشته و پایان دادن به معیارهای دوگانه در سیاست خارجی در غرب به‌وجود آمده است؛ چرا که تا زمانی که اصول حقوق بشر و عدالت جهانی در اولویت قرار نگیرند، فاجعه‌های انسانی همچنان تکرار خواهند شد و بی‌شک اثرات آن گریبان‌گیر دولت‌های غربی خواهد شد.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب