بعد از وقوع عملیات 7 اکتبر توسط مبارزین فلسطینی، بسیاری از مردم ساکن در رژیم صهیونیستی از بیم تشدید تنش ها تصمیم به بازگشت به کشورهای غربی گرفتند. بقیه ای افرادی که در سرزمین های اشغالی ماندند در این مدت درگیر بسیاری از مشکلات داخلی رژیم شدند1و از آنجاییکه این مشکلات از گذشته های دور نیز در سرزمین های اشغالی وجود داشته و امروزه صرفا دامنه این مشکلات گسترده شده و ترکش های آن قابل رویت شده است. در ادامه به بررسی وضعیت اقتصادی مهاجرین صهیون و تاثیر آن بر بافت اجتماعی رژیم خواهیم پرداخت؛
فشار اقتصادی گسترده حتی بر طبقه شاغل، رسانه های رژیم در گزارش های متعددی صحبت از وضعیت نابهنجار اقتصادی خانواده های ساکن در سرزمین های اشغالی کرده اند. بسیاری از خانواده هایی که زن و شوهر شاغل هستند نیز متقاضی کمک مالی هستند که این وضعیت نشان دهنده گسترش بحران از طبقه ضعیف جامعه به طبقه متوسط می باشد. دولت نتانیاهو نیز صرفاً تمام تمرکز خود را بر تشدید تنش نظامی در کشورهای منطقه گذاشته است و مشکلات اقتصادی ساکنین سرزمین های اشغالی اهمیتی برای وی ندارد. این فشار اقتصادی میتواند روند مهاجرت معکوس صهیونیست ها را گسترده نماید2.
تشدید آسیب‌پذیری شهرک‌نشینان شمالی، ناامنی و بحران معیشتی در مناطق شمالی فلسطین اشغالی، شرایط زندگی مهاجران صهیونیست را به‌شدت دشوار کرده و زمینه افزایش مهاجرت معکوس یا ترک سکونتگاه‌ها را فراهم آورده است. با جنگ های پیش آمده و وضعیت ناپایدار مرزهای لبنان و رژیم صهیونی، شهرک نشینان شمالی رژیم در روند مبهمی قرار گرفته اند و این حالت برای آنان تداعی کننده روزهای ابتدایی تشکیل رژیم و تنش های شدید است.
فرسایش شدید سرمایه اجتماعی رژیم و بحران هویت و مشروعیت، نیاز روزافزون به کمک‌های دولتی، نشان‌دهنده ضعف توانمندی ساختاری رژیم در تأمین رفاه است و میتواند اعتماد عمومی به نهادهای حاکمیتی را تضعیف کند. این ضعف ساختاری که ناشی از جنگ افروزی های دولت های صهیونی در سال های گذشته است3بحرانی در سرمایه اجتماعی رژیم را نشانه گرفته است که تنها با تغییر پارادایم دولت مردان صهیونیست قابل جبران است زیرا این رژیم بجای تقویت اقتصاد خود و کمک به اقشار ضعیف جامعه، تنها بر روی نظامی گری و صنعت جنگ سرمایه گذاری کرده است و این روند باعث فرسایش شدید سرمایه اجتماعی رژیم شده است. حال در نظر داشته باشید یکی از وعده هایی که به مهاجرین صهیون داده شده است تجربه رفاه اقتصادی مناسب برای این افراد بوده است.
اما تجربه زیسته ای که این مهاجرین داشته اند دست و پنجه نرم کردن با فقر و مشکلات اقتصادی بوده است. این تضاد در وعده های اعلامی با تجربه زیستی برای مهاجرین بسیار گران تمام شده است و نتیجه این وضعیت میتواند کاهش مشروعیت ایدئولوژیک رژیم و پروژه صهیونیسم باشد.
تشدید فشار روانی و رسانه‌ای، انعکاس این وضعیت در رسانه‌های عبری و بین‌المللی، چهره‌ای شکننده از جامعه صهیونیستی ترسیم کرده و به تقویت روایت مقاومت درباره ناکارآمدی رژیم اشغالگر کمک می‌کند. مخصوصا در سه سال گذشته روایتی که در رسانه های بین الملل از جامعه رژیم گزارش میشود همگی حاکی از مشکلات افسارگسیخته ای دارد که قبل از عملیات 7 اکتبر توسط دولت های غربی و دولت رژیم بر روی آن سرپوش گذاشته میشد. این وضعیت برای ساکنین رژیم یک فشارروانی – رسانه ای بی سابقه ای ایجاد کرده است که به غیر از مشکلات اقتصادی است. این حالت فوق طبقه ضعیف و متوسط جامعه صهیونیستی را دچار فرسایش کرده است و اگر دولت رژیم تدبیری برای آن نداشته باشد، سال های آینده روند مهاجرت ساکنین رژیم صهیونیستی به شکل غیر قابل تصوری افزایشی خواهد بود.
در مجموع باید گفت، مهاجرین یهودی که در سال های گذشته با وعده های رنگی و سراب رفاه اقتصادی به سرزمین های اشغالی آمده اند، در وضعیت ناپایداری هستند. این ابهام در زیست روزمره افراد میتواند منشأ تغییرات گسترده ای در رژیم شود زیرا اگر این افراد نسبت به وعده هایی که به آنان داده شده است ناکام بمانند، به سرزمین های پدری خود در اروپا و آمریکا خواهند رفت و برای دولت صهیون این وضعیت در حکم مرگ خواهد بود زیرا یکی از خطوط قرمز رژیم کاهش جمعیت ساکنین در سرزمین های اشغالی است زیرا بدون حضور مردم، سرزمین‌های اشغالی کوچکِ صهیونیست ها بی دفاع خواهد بود و نسبت به رقیبان سرسخت منطقه ای آسیب پذیر خواهد شد.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب